Heeft u zich ooit afgevraagd waarom amoxicilline het eerstelijnsantibioticum is dat we kiezen voor oorontstekingen, sinusinfecties en streptokokken? Soms lijkt amoxicilline een slechte naam te krijgen omdat sommige mensen het gevoel hebben dat het “nooit werkt” bij hen, maar amoxicilline is eigenlijk een geweldig antibioticum voor de meerderheid van de kinderen. Hier zijn enkele redenen waarom:
- Amoxicilline behoort tot de penicilline-familie van antibiotica. Het bestrijdt de meest voorkomende bacteriën die oorontsteking, sinusinfectie en keelontsteking veroorzaken. Het kan ook effectief zijn bij longontsteking.
- Het is een vrij smal spectrum, wat betekent dat het niet zo veel van de andere bacteriën in het lichaam doodt. Dit is belangrijk omdat de meeste bacteriën in ons lichaam helpen ons gezond te houden. Het doden van die nuttige bacteriën is er de oorzaak van dat we buikpijn, diarree en gistinfecties ontwikkelen terwijl we antibiotica nemen. Amoxicilline heeft minder kans dan de meeste andere antibiotica om deze bijwerkingen te veroorzaken.
- Het smaakt goed. Kinderen vragen vaak om het “roze kauwgummedicijn!” (Een vraag die u misschien zult stellen is waarom we amoxicilline gebruiken in plaats van penicilline. De reden: penicillinevloeistof smaakt vreselijk!
- Het is niet duur. Een 10-daagse kuur amoxicilline is te krijgen voor $4-8 bij Walmart en gratis bij Meijer.
- Het hoeft niet te worden gekoeld (hoewel het smaakt beter als het is geweest, dus het wordt aanbevolen om het te bewaren in de koelkast wanneer mogelijk).
Amoxil 500 mg zonder voorschrift.
Waarom zeggen sommige mensen dan dat “amoxicilline bij hen nooit werkt”? Bij kinderen die herhaaldelijk antibiotica hebben gekregen (of die in de crèche zitten met andere kinderen die herhaaldelijk antibiotica hebben gekregen), kunnen bacteriën progressief resistent worden. Dit betekent dat er hogere doses van een antibioticum of breder-spectrum (“sterkere”) antibiotica nodig zijn om de bacteriën in kwestie te doden. Bij kinderen die in korte tijd herhaaldelijk een antibioticakuur moeten krijgen, proberen we meestal de antibiotica af te wisselen, omdat dit de ontwikkeling van resistentie lijkt te helpen verminderen (d.w.z. het laat de bacteriën “raden”). Een algemene regel die we volgen is dat als een kind in de afgelopen 6-8 weken amoxicilline heeft gekregen, we voor een volgende antibioticakuur iets sterkers zullen kiezen. Als het echter meer dan 6-8 weken geleden is sinds de laatste antibioticakuur, is de resistentie vaak afgenomen en zullen we proberen weer amoxicilline te gebruiken.
Een bron van verwarring voor veel mensen is het gebruik van amoxicilline voor keelontsteking versus oor- en sinusinfecties. Het is typisch alleen bij oor- en sinusinfecties dat resistentie tegen amoxicilline een probleem is. De bacterie die keelontsteking veroorzaakt (groep A streptokokken) is bijna universeel gevoelig voor amoxicilline, dus zelfs kinderen die geen goede resultaten hebben met amoxicilline voor oor- en sinusinfecties zouden amoxicilline voor keelontsteking moeten kunnen nemen. Het is u misschien ook opgevallen dat de dosering die we gebruiken voor keelontsteking lager is dan de dosering die we gebruiken voor oor- en sinusinfecties. Dit komt omdat de groep A streptokokkenbacterie gemakkelijker te behandelen is.
Een van de situaties waarin wij bij oor- of sinusinfecties een breder-spectrumantibioticum als eerstelijnsbehandeling kunnen gebruiken, is wanneer deze infecties gepaard gaan met “roze ogen”. De aanwezigheid van “roze ogen” duidt er vaak op dat er resistente bacteriën aan het werk zijn en dat amoxicilline misschien niet de beste antibioticakeuze is (hoewel het soms nog steeds kan werken).
Het is natuurlijk belangrijk in gedachten te houden dat alle antibiotica oordeelkundig moeten worden gebruikt om effectief te blijven. Het verbaast me altijd dat zoveel mensen hun kind graag antibiotica willen laten geven – de kosten, het ongemak, de bijwerkingen! Ik verkies voor mijn eigen kinderen altijd een virus boven een bacteriële infectie waarvoor antibiotica nodig zijn. Ik vind het altijd interessant dat mensen denken dat wij, kinderartsen, zoveel geluk hebben omdat we onze eigen kinderen altijd antibiotica kunnen voorschrijven wanneer we maar willen. Geloof me, onze kinderen krijgen veel minder antibiotica dan het gemiddelde kind omdat we niet willen dat onze kinderen die krijgen! En als mijn kind een antibioticum nodig heeft, geef ik de voorkeur aan amoxicilline boven de andere.
Belangrijke dingen om te onthouden om onnodige antibiotica voor uw kind te helpen vermijden:
- Antibiotica behandelen geen virussen. Virussen maken ons een tijdje ellendig, maar uiteindelijk bestrijdt ons lichaam ze zonder hulp. Ze “lopen hun beloop”
- verkoudheid duurt meestal 1,5 tot 2 weken en soms wel 3 weken. Als uw kind zich na 2 weken niet ellendig voelt of koorts heeft met verkoudheidssymptomen, geef het dan nog een week en kijk of het niet vanzelf overgaat. Als een verkoudheid langer dan drie weken aanhoudt, moet uw kind worden onderzocht.
- Geel of groen neusslijm duidt er niet op dat antibiotica nodig zijn. Virussen veroorzaken net zo vaak geel en groen slijm als bacteriën.
- Virussen kunnen sinusitis veroorzaken (symptomen van hoofdpijn, druk op het gezicht, enz.).
- Eldere kinderen met oorontsteking worden in 80% van de gevallen vanzelf beter. Als uw kind minstens 2 jaar oud is en slechts lichte symptomen van een oorontsteking heeft, kunt u proberen het een paar dagen thuis te houden om te zien of het zonder behandeling beter wordt. Als uw kind veel oorpijn of koorts heeft, moet hij/zij uiteraard naar het consultatiebureau worden gebracht.
- Bronchitis is meestal viraal en behoeft geen antibiotica.
- Druk ons alstublieft niet om antibiotica voor te schrijven! We willen echt dat u tevreden bent met de zorg die uw kind krijgt, en als we het gevoel hebben dat u niet tevreden zult zijn zonder een antibioticum, brengt dat ons in een onplezierige emotionele tweestrijd als we denken dat een antibioticum niet nodig is. Ook als u antibiotica hoopt te vermijden, kunt u ons dat zeggen, want dat neemt een deel van de druk weg die wij voelen om iets voor te schrijven en te proberen het kind op magische wijze beter te maken.
Dus samengevat: We willen antibiotica zoveel mogelijk vermijden. Als we toch antibiotica nodig hebben, willen we een zo smal mogelijk antibioticaspectrum gebruiken om het risico op bijwerkingen en resistentie te verkleinen. En dit zijn maar een paar van de dingen waar we aan denken bij de behandeling van uw kind!